Point s
Το παρόν κεφάλαιο (Point s) ΔΕΝ έχει ακόμη ολοκληρωθεί και πολύ πιθανόν να περιέχει πληροφορίες και οδηγίες ΠΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΑΚΡΙΒΕΙΣ!.
Κατασκευή Θερμού σημείου και η χρήση της αλουμινοκουβέρτας
Το "θερμό σημείο" είναι μια πολύτιμη τεχνική η οποία μπορεί κυριολεκτικά να σώσει ζωές! Είναι κυρίως χρήσιμη σε περίπτωση ατυχήματος ή εκτάκτου ανάγκης όμως η αρχές της μπορούν να χρησιμοποιηθούν και στην καθημερινή σπηλαιολογική πρακτική. Στην ουσία το θερμό σημείο η είναι η δημιουργία μιας ζεστής περιοχής - εντός του σπηλαίου - η οποία να μπορεί να υποστηρίξει καλύτερα (από το ίδιο το περιβάλλον του σπηλαίου) τις ζωτικές λειτουργίες του ανθρώπου. Με την τοποθέτηση ενός σπηλαιολόγου εντός του θερμού σημείου εξασφαλίζουμε σε μεγάλο ποσοστό την προστασία του από τον κίνδυνο υποθερμίας. Η εφαρμογή αυτής της τεχνικής είναι το ίδιο σημαντική με τις πρώτες βοήθειες που θα πρέπει να παρέχουμε σε ένα τραυματία σε περίπτωση ατυχήματος. Ας μην ξεχνάμε ότι η διαδικασία της μεταφοράς ενός τραυματία εκτός σπηλαίου μπορεί να διαρκέσει από μέρες εώς και εβδομάδες. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα επιτυχημένης εφαρμογής "θερμού σημείου", μερικά από τα οποία θα αναφερθούν πιο κάτω.
Απαραίτητο υλικό για την εφαρμογή αυτής της τεχνικής είναι η ύπαρξη αλουμινοκουβέρτας. Θεωρούμε την αλουμινοκουβέρτα ένα απαραίτητο ατομικό υλικό για κάθε σπηλαιολόγο. Η είσοδος σε ένα σπήλαιο ΔΕΝ θα πρέπει να γίνετε χωρίς πρώτα να βεβαιωθούμε ότι κάθε μέλος της ομάδας εξερεύνησης είναι εφοδιασμένο με αυτό το υλικό.
Η χρήση της αλουμινοκουβέρτας
Πριν προχωρήσουμε στην ανάλυση του θερμού σημείου καλό είναι να δούμε πως η αλουμινοκουβέρτα μπορεί να χρησιμοποιηθεί προληπτικά για τον κίνδυνο υποθερμίας. Η προληπτική αυτή χρήση συνίσταται και ενδεικτικά αναφέρουμε εδώ τον τρόπο εφαρμογής της: στρώνουμε ένα σάκκο, το σκοινί μας, έναν γέματο σάκκο π.χ. με σκοινί η ό,τι άλλο έχουμε εύκαιρο στο έδαφος και καθόμαστε εκεί. Αυτό το κάνουμε για να δημιουργήσουμε ένα μονωτικό στρώμα ανάμεσα σε μας και το έδαφος και να περιορίσουμε τις απώλειες θερμότητας του σπηλαιολόγου προς το έδαφος. Κατόπιν καθόμαστε πάνω σε αυτό το "μονωτικό στρωματάκι" και ρίχνουμε την αλουμινοκουβέρτα στους ώμους μας. Επίσης σωστό είναι το να την ρίξουμε στο κεφάλι μας. Εάν συνεχίζουμε να κρυώνουμε μπορούμε να βάλουμε την ασετυλίνη (μπεκ-φλόγα και γεννήτρια) ή κεράκι τύπου ρεσώ κάτω από την αλουμινοκουβέρτα. Μετά από λίγο η βελτίωση της κατάστασης είναι σημαντική. Χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή όμως στο να μην έρθει σε επαφή η αλουμινοκουβέρτα με τη γυμνή φλόγα καθότι το πλαστικό φύλλο είναι πολύ εύφλεκτο.
Περισσότερες πληροφορίες για την αλουμινοκουβέρτα μπορείτε να βρείτε στο κεφάλαιο
Το θερμό σημείο
Στον άλλο τρόπο στρώνουμε πάλι στο έδαφος ότι μονωτικό έχουμε. Χρειάζεται να καλύψουμε τουλάχιστον το χώρο που καταλαμβάνει ένας άνθρωπος ξαπλωμένος σε θέση ασφαλείας (ξαπλωμένος στο αριστερό πλευρό) με αυτά. Αν έχουμε στρώνουμε από πάνω μια άλλη αλουμινοκουβέρτα. Πάνω από αυτό (το μονωτικό στρώμα) και σε ύψος ένος περίπου μέτρου τεντώνουμε ένα κορδονέττο, ένα σκοινί κτλ. Εκεί πάνω ρίχνουμε την αλουμινοκουβέρτα μας μισή μισή ώστε να σχηματιστεί ένα "αντίσκηνο"΄.
